Ο Δημήτρης Πλατής είναι απόφοιτος των Εκπαιδευτηρίων «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ» και τα τελευταία χρόνια ζει στη Σουηδία. Η κύρια επαγγελματική του απασχόληση -και όχι η μοναδική- σχετίζεται με την αυτόνομη οδήγηση. Σε μία ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη, ζητήσαμε τη γνώμη του σε αρκετά ζητήματα και μας απάντησε με μεγάλη προθυμία. Πώς συνέβαλε το σχολείο στην καλλιέργεια και ανάπτυξη των απαραίτητων δεξιοτήτων για το αντικείμενο ενασχόλησής του; Ποιος καθηγητής τον ενέπνευσε στην ακαδημαϊκή σταδιοδρομία του; Στο τέλος, έδωσε τις δικές του συμβουλές σε παιδιά μικρότερης ηλικίας που ξεκινούν τώρα την ενασχόλησή τους με τη συγκεκριμένη επιστήμη.
Ο Δημήτρης Πλατής αποφοίτησε από τα Εκπαιδευτήριά μας το 2006. Τα τελευταία χρόνια ζει στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Εκεί σπούδασε Μηχανικός Λογισμικού. Στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ είναι υπεύθυνος ενός υποχρεωτικού προπτυχιακού μαθήματος, στη σχολή του Software Engineering & Management. Από τα λυκειακά χρόνια ο Δημήτρης διακρίθηκε για την οξυδέρκειά του, την καθαρή ορθολογιστική σκέψη του, την αποφασιστικότητά του και την αγάπη του στις θετικές επιστήμες και την πληροφορική. Ως μέλος στον όμιλο αστρονομίας του σχολείου, υπήρξε εξαιρετικά ενεργός και δραστήριος, με πρωταγωνιστικούς ρόλους στη διεξαγωγή ημερίδων και ποικίλων δράσεων. Η επαγγελματική πορεία του Δημήτρη, αποτελεί ακόμα ένα success story αποφοίτου του σχολείου μας, μάλλον αναμενόμενο από τα χρόνια φοίτησής του στο σχολείο μας.
- Ποια είναι η δική σου επιστημονική και επαγγελματική πορεία και πώς νιώθεις για αυτήν;
Τα τελευταία χρόνια ζω στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, όπου σπούδασα Μηχανικός Λογισμικού. Οι σπουδές μου πάνω στο Software Engineering με έκαναν να αγαπήσω το αντικείμενο και να ανακαλύψω το συγκεκριμένο πεδίο εντός της επιστήμης που με ενδιέφερε να επικεντρωθώ, κάτι πολύ σημαντικό για κάθε φοιτητή. Έτσι, τόσο κατά τη διάρκεια των σπουδών, όσο και στον ελεύθερό μου χρόνο, είχα την ευκαιρία να ασχοληθώ με την ανάπτυξη έργων και δεξιοτήτων, τα οποία βοήθησαν στο να στηθεί ένα βιογραφικό, το οποίο μού επέτρεψε να βρω άμεσα, μετά την αποφοίτησή μου, εργασία.
Την «αγάπη» για το συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο αυτή την περίοδο τη μετουσιώνω στην ανάπτυξη έργων Ανοιχτού Λογισμικού, δημοσίευση εκπαιδευτικών βίντεο στο κανάλι μου στο YouTube, συγγραφή άρθρων στην ιστοσελίδα που διατηρώ, διοργάνωση ημερίδων σε Ελλάδα και Σουηδία, συμμετοχή ως ομιλητής σε τεχνικά συνέδρια κ.ά.
Όσον αφορά τα επαγγελματικά, έχω… τρεις δουλειές. Η κύρια εργασία μου σχετίζεται με την αυτόνομη οδήγηση. Συγκεκριμένα, είμαι μηχανικός λογισμικού στην εταιρεία Zenseact, θυγατρική της Volvo Cars, η οποία παράγει λογισμικό για τα αυτόνομα οχήματα της επόμενης γενιάς. Ο σκοπός μας είναι να κάνουμε την αυτόνομη κινητικότητα, πραγματικότητα και να κάνουμε την οδήγηση ασφαλέστερη.
Από εκεί και πέρα, τα τελευταία 3 χρόνια από Μάρτιο μέχρι Ιούνιο απασχολούμαι, παράλληλα με την «κανονική» μου δουλειά, στο Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ ως υπεύθυνος ενός υποχρεωτικού προπτυχιακού μαθήματος, στη σχολή του Software Engineering & Management. Κατά τη διάρκεια του μαθήματος, οι φοιτητές καλούνται να αναπτύξουν ένα σύστημα λογισμικού και υλικού γύρω από μια ρομποτική πλατφόρμα που έχω δημιουργήσει, ακολουθώντας πρακτικές που συνηθίζονται στην αγορά.
Η τελευταία μου δουλειά, είναι ως… ελεύθερος επαγγελματίας, παραδίδοντας μαθήματα προγραμματισμού σε εργαζόμενους εταιρειών.
- Υπήρξε κάποιο έναυσμα για να ασχοληθείς με το συγκεκριμένο επάγγελμα και ποιο ήταν αυτό;
Ανέκαθεν μου άρεσαν οι υπολογιστές, οπότε η ενασχόληση με την τεχνολογία ήταν ίσως κάτι το αναπόφευκτο. Η πρώτη μου μάλιστα ουσιαστική ενασχόληση με τον προγραμματισμό, ήταν στο Ροδίων Παιδεία στη Β’ Λυκείου.
Όσον αφορά το συγκεκριμένο πεδίο του προγραμματισμού στο οποίο δραστηριοποιούμαι, τα ενσωματωμένα συστήματα, άρχισαν να μου αρέσουν ιδιαίτερα μετά από ένα μάθημα στο πανεπιστήμιο. Συγκεκριμένα, επειδή είχα τη δυνατότητα να γράψω ένα πρόγραμμα και να δω τα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειάς μου εκτός της οθόνης του υπολογιστή μου, π.χ. σε ένα ρομπότ. Θεωρώ εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την αλληλεπίδραση με τον φυσικό κόσμο μέσω διαφόρων αισθητήρων και μοτέρ.
- Με ποιον τρόπο πιστεύεις ότι συνέβαλαν το σχολείο και οι σπουδές σου στην καλλιέργεια και ανάπτυξη των απαραίτητων δεξιοτήτων για το αντικείμενο ενασχόλησής σου;
Πέρα από τις διάφορες τεχνικές γνώσεις σε μαθηματικά, φυσική και προγραμματισμό, τις οποίες μπορεί να φανταστεί κανείς, θα ήθελα να επικεντρωθώ σε κάποιες λιγότερο προφανείς δεξιότητες, τις οποίες ίσως δεν θα θεωρούσα τόσο σημαντικές στο παρελθόν.
Από το σχολείο, το μάθημα της έκθεσης με εφοδίασε με καλή χρήση του προφορικού και του γραπτού λόγου, αν και το λεξιλόγιό μου στα ελληνικά σταδιακά περιορίζεται, δυστυχώς, λόγω αχρησίας. Παρόλα αυτά, αυτό που μου έχει χρησιμεύσει το περισσότερο από το συγκεκριμένο μάθημα ήταν η ικανότητα να διαβάζω ένα κείμενο και να μπορώ να διατυπώσω γρήγορα την περίληψή του. Αυτό βοηθάει τόσο κατά τη συγγραφή επιστημονικών άρθρων όσο και για την κατανόηση μεγάλων και δυσανάγνωστων τεχνικών κειμένων.
Στη Σουηδία, οι πανεπιστημιακές μου σπουδές μού έδωσαν τη δυνατότητα να βρω διαφορετικούς τρόπους έκφρασης της δημιουργικότητάς μου μέσω της τεχνολογίας. Η ικανοποίηση δίψας μου για δημιουργία ήταν και εν τέλει αυτό που επιβεβαίωσε ότι ο συγκεκριμένος τομέας ήταν η κατάλληλη επιλογή. Επιπλέον, εκεί έμαθα να δουλεύω στο πλαίσιο ομάδων, κάτι το εντελώς ξένο για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, παλιότερα τουλάχιστον αλλά τόσο κοινό στην αγορά.
- Πόσο σημαντική ήταν η επιρροή των καθηγητών που σε ενέπνευσαν στην ακαδημαϊκή σταδιοδρομία σου;
Δεν έχω τρόπο να αποτιμήσω τη σημαντικότητα της επιρροής των καθηγητών, παρόλα αυτά πάντα ξεχώριζα όσους καθηγητές κατάφερναν να εμπνέουν πέρα από το να μεταφέρουν γνώσεις.
Τώρα, το «τι» μπορεί να εμπνεύσει είναι κάπως αφηρημένο και ιδιαίτερα υποκειμενικό. Αν κρίνω από όσους καθηγητές με έχουν εμπνεύσει, ήταν χαρακτηριστικά φιλικοί, ανοιχτοί προς νέες ιδέες, με πάθος για μάθηση. Επιπλέον γνωρίσματά τους, οι ουσιαστικές γνώσεις πάνω στο αντικείμενό τους και η εμπιστοσύνη προς τους φοιτητές ή τους μαθητές.
- Πιστεύεις ότι υπάρχει «συνταγή» για την επιτυχία;
Ακόμα και εάν μπορούσαμε να προσδιορίσουμε τον όρο «επιτυχία», θα ήταν αφελές να προτείνουμε μια συγκεκριμένη συνταγή.
Ας κρίνει ο καθένας τι αποτελεί επιτυχία και ας πορευτεί με μικρά αλλά ουσιαστικά βήματα προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Τα μικρά βήματα είναι σημαντικά, διότι δίνουν τη δυνατότητα για τακτικό απολογισμό. Άλλωστε, στην πορεία, ο ορισμός της επιτυχίας θα αναπροσαρμοστεί.
Προσωπικά, τα τελευταία χρόνια μου αρέσει η αρχή «just barely good enough». Εξού και κάποιος ορίσει τι είναι «αρκούντως καλό», κάτι που συνήθως είναι το πιο δύσκολο, η περαιτέρω ανάλωση στη συγκεκριμένη δραστηριότητα πρέπει να θεωρηθεί μη αποδοτική. Μειώνοντας λοιπόν τις «απώλειες» από ενέργειες οι οποίες δεν προσφέρουν σημαντικά οφέλη, μπορεί να επικεντρώσει τις δραστηριότητές του σε νέους στόχους οι οποίοι θα τον φέρουν πιο κοντά σε ό,τι θεωρεί «επιτυχία».
- Τι θα συμβούλευες ένα παιδί μικρότερης ηλικίας που ξεκινάει τώρα την ενασχόληση με τη συγκεκριμένη επιστήμη και ονειρεύεται διακρίσεις;
Το σημαντικότερο είναι να βρει τρόπο να θέσει εαυτόν ανάμεσα σε ένα κύκλο ταλαντούχων και ικανών ατόμων, με τα οποία μπορεί να συνάψει σχέσεις και συνεργασίες οι οποίες δυνητικά θα ωφελήσουν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Αυτό πιστεύω ισχύει για όλες τις επιστήμες και όλους τους χώρους.
Συγκεκριμένα για την πληροφορική, είναι πολύ σημαντικό να επικαιροποιεί και να αυξάνει συνεχώς τις γνώσεις του, ειδικά όσον αφορά τις τεχνολογίες του αύριο. Είναι δική του ευθύνη να παραμείνει απασχολήσιμος, κανενός άλλου. Οι εποχές όπου κάποιος στηριζόταν στα όσα είχε μάθει στο πανεπιστήμιο, έβρισκε μια δουλειά κι έμπαινε σε μια ρουτίνα μέχρι να συνταξιοδοτηθεί, έχουν καλώς ή κακώς ξεπεραστεί.
- Υπήρξε κάποιο πρόσωπο που αποτέλεσε το πρότυπό σου και πώς σε ενέπνευσε;
Δεν θα έλεγα ότι υπήρξε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, αλλά αρκετά. Εάν θα έπρεπε να αναφερθώ αποκλειστικά, τιμητικά θα επέλεγα τον καθηγητή Imed Hammouda, κοσμήτορα πλέον στο SMU της Τυνησίας, ο οποίος αποτελεί διαρκή πηγή έμπνευσης και γνώσης.
- Ποιες είναι οι φιλοδοξίες και οι στόχοι σου για το μέλλον;
Όσον αφορά τα επαγγελματικά, στόχος μου είναι να εστιάσω περισσότερο πάνω στο Ανοιχτό Λογισμικό, τη διάχυση τεχνικών γνώσεων και την καινοτομία.
Σε αυστηρά ακαδημαϊκά πλαίσια, αν και δε μου αρέσει να τα διαχωρίζω από τα κατ’ εξοχήν επαγγελματικά αφού είναι αλληλένδετα, στόχος μου είναι να δημοσιεύσω τουλάχιστον δύο άρθρα σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά μέσα στο 2021, καθώς επίσης να ξεκινήσω μια νέα σειρά, ελληνόφωνων, βίντεο πάνω στον προγραμματισμό.
Η πορεία του Δημήτρη μάς κάνει όλους περήφανους. Είμαστε περήφανοι όχι μόνο για την επαγγελματική του εξέλιξη, αλλά και για το ήθος και τον χαρακτήρα του. Του ευχόμαστε καλή σταδιοδρομία σε ό,τι κάνει και να έχει πάντα επιτυχίες!
