Με υπερηφάνεια και καμάρι παρακολουθούμε την επαγγελματική πορεία απόφοιτων μαθητών των Εκπαιδευτηρίων μας, οι οποίοι διαπρέπουν σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού. Η Κυριακή Γκαβογιάννη, ως μαθήτρια των Εκπαιδευτηρίων μας, υπήρξε από τα παιδιά εκείνα που ήθελε να καταπιάνεται με τα πάντα. Τολμούσε και… πετύχαινε πάντα. Η επαγγελματική της καριέρα ξεκίνησε με σπουδές στην αρχιτεκτονική, αλλά η ίδια θεωρεί τον εαυτό της urban designer και project manager.
Η Κυριακή Γκαβογιάννη φοίτησε στα Εκπαιδευτήρια «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ» από την πρώτη χρονιά λειτουργείας τους μέχρι το 2009, οπότε και αποφοίτησε από το σχολείο. Πολυσχιδής, δραστήρια, με ευρύτατο φάσμα ενδιαφερόντων. Στοχαστική, μεθοδική και ακούραστη. Ως μαθήτρια, υπήρξε από τα παιδιά εκείνα που ήθελε να καταπιάνεται με τα πάντα. Τολμούσε και… πετύχαινε πάντα. Μετά την αποφοίτησή της ακολούθησαν η Θεσσαλονίκη, το Λονδίνο, για σπουδές αλλά και εργασία, και στη συνέχεια η Αυστραλία και ξανά το Λονδίνο για καριέρα.
Η συνέντευξη που μας παραχώρησε για τη στήλη των αποφοίτων των Εκπαιδευτηρίων μας είναι πολύ ενδιαφέρουσα.
- Ποια είναι η δική σου επιστημονική και επαγγελματική πορεία και πώς νιώθεις για αυτήν;
Το 2009 αποφοίτησα από τα Εκπαιδευτήρια «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ» και εισήλθα στο τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τα χρόνια που πέρασα στη σχολή ήταν χρόνια αμφισβήτησης, κυρίως για την επιλογή αυτής της επαγγελματικής πορείας – μέχρι που έφτασα στο τέταρτο έτος και αρχίσαμε να ασχολούμαστε με τον αστικό και πολεοδομικό σχεδιασμό. Εκείνη τη χρονιά αποφάσισα πως αυτή ήταν η πορεία που ήθελα να ακολουθήσω.
Αποφοίτησα το 2015 και ακολούθησα μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο. Η επαγγελματική μου πορεία ξεκίνησε τους τελευταίους μήνες του μεταπτυχιακού, όταν αποφάσισα να κάνω αίτηση σε έναν από τους δήμους του εξωτερικού Λονδίνου. Η συνέντευξη ήταν επιτυχής κι έτσι ξεκίνησα να δουλεύω στον τομέα Οικονομικής Ανάπτυξης, μόλις τελείωσα τις σπουδές.
Παρέμεινα στον ίδιο δήμο για λίγο περισσότερο από ένα χρόνο κι έπειτα αποφάσισα να ασχοληθώ με την έκδοση πολεοδομικών αδειών σε έναν δήμο του κεντρικού Λονδίνου. Εκεί έμαθα το πολεοδομικό σύστημα και αυτό βοήθησε όταν ξεκίνησα καινούργια δουλειά στον Στρατηγικό Πολεοδομικό Σχεδιασμό ως Urban Designer σε δήμο του νοτιοανατολικού Λονδίνου.
Ως Urban Designer συμμετείχα στον σχεδιασμό masterplan με ιδιωτικά γραφεία, έτσι ώστε να επιτευχθούν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα για την τοπική κοινωνία. Συμβούλευα συναδέλφους στην έκδοση αδειών από άποψη design κι επίσης διαχειριζόμουν το Design Review Panel του δήμου, που είναι αντίστοιχο των Αρχιτεκτονικών Επιτροπών στην Ελλάδα.
Τον χειμώνα του 2019 και λίγο πριν επικρατήσει η πανδημία, χρησιμοποίησα το πρόγραμμα νεανικής κινητικότητας της Γραμματείας Νέας Γενιάς για να πάω στην Αυστραλία. Εκεί ταξίδεψα στη Νέα Νότια Ουαλία (New South Wales) και στο Queensland, όπου επισκέφθηκα τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο (Great Barrier Reef).
Κατά την επιστροφή στο Λονδίνο, ξεκίνησα να δουλεύω σε έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που προσφέρει υπηρεσίες design σε δήμους και περιφέρειες της νοτιοανατολικής Αγγλίας και ονομάζεται Design South East. Είμαι υπεύθυνη για τους δήμους της Οξφόρδης και Brighton και την ευρύτερη περιοχή του Sussex, Berkshire και Buckinghamshire.
Η επαγγελματική μου καριέρα ξεκίνησε με σπουδές στην αρχιτεκτονική, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχω εργασθεί ως αρχιτέκτονας με τη διεθνή έννοια του συγκεκριμένου επαγγέλματος. Στην Ελλάδα, ένας αρχιτέκτονας μπορεί να ασχοληθεί με όλες τις κλίμακες σχεδιασμού, από διακόσμηση μέχρι σχεδιασμό πόλεων. Σε διεθνές επίπεδο, αρχιτέκτονας είναι μόνο όποιος ασχολείται με αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, γιατί χρειάζονται διαφορετικά πτυχία για να ασχοληθείς με τις υπόλοιπες κατηγορίες.
Έτσι κι εγώ δεν θεωρώ τον εαυτό μου αρχιτέκτονα, αλλά urban designer και project manager.
- Υπήρξε κάποιο έναυσμα για να ασχοληθείς με το συγκεκριμένο επάγγελμα και ποιο ήταν αυτό;
Οι σπουδές στην αρχιτεκτονική ήταν αποτέλεσμα «οικογενειακής παράδοσης» ως έναν βαθμό. Επιπλέον, μέχρι και τη Β’ Λυκείου, δεν ήμουν σίγουρη με τι ήθελα να ασχοληθώ. Έτσι, αποφάσισα να δοκιμάσω τη συγκεκριμένη σχολή, αν και μέχρι το τέταρτο έτος δεν με ευχαριστούσε αυτό που σπούδαζα.
Όσον αφορά την επαγγελματική μου πορεία, έχω αλλάξει τέσσερις δουλειές σε πέντε χρόνια, γεγονός το οποίο είναι αποτέλεσμα κυρίως του ευρέος φάσματος ευκαιριών που υπάρχουν στο Λονδίνο, καθεμία από τις οποίες αποτελούν κι ένα έναυσμα.
- Με ποιον τρόπο πιστεύεις ότι συνέβαλαν το σχολείο και οι σπουδές σου στην καλλιέργεια και ανάπτυξη των απαραίτητων δεξιοτήτων για το αντικείμενο ενασχόλησής σου;
Το σχολείο έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση κριτικής σκέψης, η οποία είναι απολύτως απαραίτητη σε οποιαδήποτε καριέρα. Επίσης, μέσω του σχολείου, κατάφερα να επισκεφθώ πόλεις του εξωτερικού, να αναπτύξω κοινωνικές δεξιότητες που χρησιμοποιώ σε καθημερινή βάση και να μάθω να δουλεύω με πρόγραμμα. Μπορεί όλα τα παραπάνω να θεωρούνται αυτονόητα, αλλά προσωπικά δεν τα βρίσκω συχνά σε συναδέλφους, κι επομένως ένα μεγάλο κομμάτι πρέπει να οφείλεται στις βάσεις που τέθηκαν στο σχολείο.
Όσον αφορά τις σπουδές, δυστυχώς τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν προσφέρουν απλόχερα γνώσεις και βάσεις. Πρέπει να καταβάλεις προσωπική προσπάθεια για να λάβεις εκπαίδευση. Παρόλα αυτά, υπάρχουν καθηγητές που θα βοηθήσουν και θα καθοδηγήσουν.
- Πόσο σημαντική ήταν η επιρροή των καθηγητών που σε ενέπνευσαν στην ακαδημαϊκή σταδιοδρομία σου;
Κατά τα μαθητικά μου χρόνια, οι καθηγητές έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μου και παρά τις προσπάθειες να με βοηθήσουν με την επαγγελματική μου σταδιοδρομία, δυστυχώς δεν μπορούσα να αποφασίσω εγώ! Με βοήθησαν ιδιαίτερα να ξεπεράσω το άγχος των πανελληνίων, όντας πάντα παρόντες και διατεθειμένοι να βοηθήσουν.
Οι πανεπιστημιακοί μου καθηγητές δεν είχαν συγκεκριμένη επιρροή στην ακαδημαϊκή μου σταδιοδρομία – ήταν άλλωστε δύσκολο να τους γνωρίσεις προσωπικά όταν υπάρχουν πάνω από 150 άτομα στο έτος! Ένας από τους καθηγητές μου στο μεταπτυχιακό με βοήθησε να καταλάβω ότι θέλω να εργαστώ στο πλευρό των τοπικών κοινωνιών και πολιτών, χρησιμοποιώντας ως έναυσμα μια εργασία για μια περιοχή που θα κατεδαφιζόταν εξ ολοκλήρου. Δουλεύοντας με την κοινότητα για να σχεδιάσουμε μια εναλλακτική λύση, συνειδητοποίησα πόσο με «γεμίζει» αυτό το κομμάτι της δουλειάς κι έκτοτε έχω εργασθεί μόνο στον δημόσιο τομέα.
- Πιστεύεις ότι υπάρχει «συνταγή» για την επιτυχία;
Δεν υπάρχει μία συνταγή, αλλά πολλές! Το τι καθιστά «επιτυχία» δεν διαφέρει μόνο από άνθρωπο σε άνθρωπο, αλλά κι από τη μια στιγμή στην άλλη! Ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι «επιτυχία» είναι ό,τι μας κάνει ευτυχισμένους, το τι το πετυχαίνει αυτό αλλάζει συνεχώς. Επομένως, δεν υπάρχει μία συνταγή αλλά πολλές, αλληλένδετες ή μη, εύκολες ή δύσκολες, κοινωνικά αποδεκτές ή μη.
- Τι θα συμβούλευες ένα παιδί μικρότερης ηλικίας που ξεκινάει τώρα την ενασχόληση με τη συγκεκριμένη επιστήμη και ονειρεύεται διακρίσεις;
Η διάκριση είναι το αίσθημα της συνεισφοράς, κι αν είσαι καλός αρχιτέκτονας, τότε συνεισφέρεις σε ένα καλό επίπεδο ζωής. Συνεργάζομαι με πάνω από 100 αρχιτέκτονες όλων των ηλικιών, με πολλές διακρίσεις ή όχι ακόμα, κι όλοι λένε πως τα έργα τους που έχουν διακριθεί ξεκίνησαν ως κάτι που δεν μπορούσες να δεις το τέλος, κάτι καινούργιο για σένα, για το οποίο έπρεπε να κάνεις έρευνα, να μιλήσεις με ανθρώπους και να ακούσεις τις ανασφάλειες και τα όνειρά τους. Έτσι επιτυγχάνονται οι διακρίσεις.
Επομένως, η συμβουλή μου είναι απλή: ό,τι κι αν σχεδιάζεις, να αρχίζεις από τους χρήστες, τα θέλω και τις ανάγκες τους, και το μέλλον του πλανήτη πάντα στο επίκεντρο.
- Υπήρξε κάποιο πρόσωπο που αποτέλεσε το πρότυπό σου και πώς σε ενέπνευσε;
Πάντα με γοήτευε να γνωρίζω καινούργιους ανθρώπους, από καταξιωμένους επιστήμονες μέχρι άγνωστους στο μετρό. Αυτοί αποτελούν τα πρότυπά μου, όταν σου εξιστορούν τις ζωές τους, πού έχουν ταξιδέψει, ποιες δυσκολίες ξεπέρασαν και πώς έφτασαν στο συγκεκριμένο σημείο. Καθένας έχει κάτι εξαιρετικό να διηγηθεί κι οφείλουμε να ακούσουμε.
- Ποιες είναι οι φιλοδοξίες και οι στόχοι σου για το μέλλον;
Αυτή την περίοδο, μόνο δύο στόχοι είναι ξεκάθαροι: η αναστολή της κλιματικής αλλαγής και η εξάλειψη της πατριαρχίας. Αυτά τα δυο προβλήματα αποτελούν κινδύνους για την κοινωνία και οφείλουμε να δουλέψουμε συλλογικά για την αντιμετώπισή τους.
Όσον αφορά πιο προσωπικούς στόχους και φιλοδοξίες, αλλάζουν κάθε μέρα! Τα ταξίδια ανά τον κόσμο και συνεχής γνώση μέσω βιβλίων και συνεδρίων είναι σταθερές αξίες, αλλά οτιδήποτε άλλο είναι ρευστό.
Η πορεία της Κυριακής Γκαβογιάννη μάς κάνει όλους περήφανους. Είμαστε περήφανοι όχι μόνο για την επαγγελματική της εξέλιξη, αλλά και για το ήθος και τον χαρακτήρα της. Της ευχόμαστε καλή σταδιοδρομία σε ό,τι κάνει και να έχει πάντα επιτυχίες!
Φωτογραφίες