Με υπερηφάνεια και καμάρι παρακολουθούμε την επαγγελματική πορεία απόφοιτων μαθητών των Εκπαιδευτηρίων μας, οι οποίοι διαπρέπουν σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού. Ο Γιάννης Ξάνθης, ως μαθητής των Εκπαιδευτηρίων μας, διακρίθηκε για τα πολύπλευρα ενδιαφέροντά του και την ιδιαίτερη αγάπη του για την έρευνα και τις βιολογικές επιστήμες. Πλέον, εργάζεται ως βοηθός επιστημονικής έρευνας στο queen Mary University of London και παράλληλα διδάσκει τόσο σε προπτυχιακούς όσο και σε μεταπτυχιακούς φοιτητές μαθήματα μηχανοβιολογίας και επιστήμης των βιοϋλικών.

 

Ο Γιάννης Ξάνθης αποφοίτησε από τα Εκπαιδευτήρια «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ» το 2008. Δυναμικός, ευφυής,  δραστήριος, εξωστρεφής, αλτρουιστής,  είναι λίγα μόνο από τα επίθετα που θα μπορούσαν να τον χαρακτηρίσουν. Πνεύμα ανήσυχο, με συνεχείς αναζητήσεις, πλατιά ενδιαφέροντα και μια ιδιαίτερη αγάπη στην έρευνα και τις βιολογικές επιστήμες, έδειχναν ίσως τα πρώτα δείγματα της εξαιρετικής πορείας που θα ακολουθούσε.

Σήμερα, κάνει λαμπρή καριέρα στη Μηχανοβιολογία και στις Επιστήμες των Βιοϋλικών ως βοηθός επιστημονικής έρευνας στο queen Mary University of London.

Ξεκίνησε τις σπουδές του στο τμήμα Μοριακής Βιολογίας στην Ελλάδα. Ακολούθησαν μεταπτυχιακά με υποτροφίες στο University College of London πάνω στην επιστήμη της αναπαραγωγής. Έπειτα, έγινε δεκτός με πλήρη υποτροφία στο πανεπιστήμιο του Sheffield. Στη συνέχεια, έγινε δεκτός ως μεταδιδάκτορας στο πανεπιστήμιο του Yale στις ΗΠΑ.

 

  • Ποια είναι η δική σου επιστημονική και επαγγελματική πορεία και πώς νιώθεις για αυτήν;

Ξεκίνησα την επιστημονική μου πορεία από το τμήμα Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Πρόκειται για ένα τμήμα εξαιρετικό τόσο σε εγκαταστάσεις όσο και σε ανθρώπινο δυναμικό. Συνέχισα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στο University College of London πάνω στην επιστήμη της αναπαραγωγής. Έπειτα, έγινα δεκτός με πλήρη υποτροφία στο πανεπιστήμιο του Sheffield για να εκπονήσω διδακτορική διατριβή πάνω στα καρδιαγγειακά νοσήματα. Μετά την ολοκλήρωση διδακτορικού μου έγινα δεκτός ως μεταδιδάκτορας στο πανεπιστήμιο του Yale στις ΗΠΑ, για να μελετήσω τη μηχανoβιολoγία του καρδιαγγειακού συστήματος. Σήμερα, εργάζομαι ως βοηθός επιστημονικής έρευνας στο queen Mary University of London και παράλληλα διδάσκω τόσο σε προπτυχιακούς όσο και σε μεταπτυχιακούς φοιτητές μαθήματα μηχανοβιολογίας και επιστήμης των βιοϋλικών. Κοιτώντας πίσω τη μέχρι τώρα πορεία μου σίγουρα νιώθω περηφάνια για όσα έχω καταφέρει αλλά και περιέργεια για ό,τι μου επιφυλάσσει το μέλλον.

  • Υπήρξε κάποιο έναυσμα για να ασχοληθείς με το συγκεκριμένο επάγγελμα και ποιο ήταν αυτό;

Ο τομέας των βιοεπιστημών ήταν κάτι που με συνάρπαζε από πολύ μικρή ηλικία. Θυμάμαι πως το 1997, όταν ήμουν σε ηλικία εφτά ετών, πραγματοποιήθηκε η κλωνοποίηση ενός προβάτου, της Dolly. Προφανώς και δεν είχα καμία ιδέα περί τίνος πρόκειται· τότε όμως, όλοι μιλούσαν για τα όρια της Βιολογίας και τις εξελίξεις που μπορεί να προκύψουν στο μέλλον στον τομέα της βιοϊατρικής. Έτσι λοιπόν, το ενδιαφέρον μου επικεντρώθηκε στη βιολογία και, καθώς περνούσαν τα χρόνια, αποφάσισα πως ήταν κάτι που ήθελα να σπουδάσω σε βάθος. Τελικά, μάλλον μου βγήκε σε καλό.

  • Με ποιον τρόπο πιστεύεις ότι συνέβαλαν το σχολείο και οι σπουδές σου στην καλλιέργεια και ανάπτυξη των απαραίτητων δεξιοτήτων για το αντικείμενο ενασχόλησής σου;

Μπορώ να πω πως το σχολείο συνέβαλε τα μέγιστα όχι μόνο στην εκπαίδευση αλλά κυρίως στη μόρφωσή μου. Αυτό επετεύχθη τόσο από την άρτια διδασκαλία του πυρήνα των μαθημάτων όσο και από τις δραστηριότητες, οι οποίες δεν ανήκαν στο αυστηρό πλαίσιο του σχολικού προγράμματος. Κυρίως αυτές οι δραστηριότητες σού παρέχουν εφόδια τα οποία ως νεαρός μαθητής μπορεί να μην αναγνωρίζεις, όμως σίγουρα καλλιεργούν δεξιότητες οι οποίες στο μέλλον είναι απαραίτητες για να επιτύχεις. Θα αναφέρω είναι απλό παράδειγμα. Στον όμιλο αστρονομίας του σχολείου έπρεπε να παρουσιάσουμε τις εργασίες μας μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή στο κοινό. Αυτή η δραστηριότητα μάς έμαθε όχι μόνο πώς να δημιουργούμε μία παρουσίαση αλλά και πώς να νιώθουμε αυτοπεποίθηση, έτσι ώστε να μπορούμε να παρουσιάσουμε το υλικό μας. Αυτή ακριβώς η δεξιότητα είναι απαραίτητη σε οποιοδήποτε επαγγελματικό τομέα σήμερα. Καταλαβαίνει λοιπόν κάνεις πως το σχολείο μού παρείχε το κατάλληλο εκπαιδευτικό περιβάλλον, έτσι ώστε να αναπτύξω την προσωπικότητά μου και να επιτύχω πολλά από αυτά που έχω κάνει μέχρι σήμερα.

  • Πόσο σημαντική ήταν η επιρροή των καθηγητών που σε ενέπνευσαν στην ακαδημαϊκή σταδιοδρομία σου;

Πραγματικά δεν μπορώ να ξεχωρίσω έναν από όλους τους καθηγητές που είχα στο σχολείο, οι οποίοι τόσο με τις γνώσεις τους όσο και με τις συμβουλές τους με βοήθησαν να πετύχω τους στόχους μου. Θέλω να επισημάνω τον συμβουλευτικό ρόλο και την υποστήριξη που μου παρείχαν σε όλη τη διάρκεια παραμονής μου στο σχολείο. Οι συμβουλές τους σε πολλές στιγμές της ζωής μου, μου είναι ακόμα χρήσιμες. Θα αναφερθώ πάλι σε ένα παράδειγμα, όταν η κυρία Βεργούλλη στην τρίτη λυκείου κατά τη διδασκαλία των μαθηματικών μάς συμβούλεψε να βάλουμε τα δυνατά μας μέχρι εκεί που μπορούμε. Όμως, στο τέλος των εξετάσεων να μην έρθει μία στιγμή που κάποιος να πει στον εαυτό του «εάν διάβαζα λίγο περισσότερο ίσως τα είχα πάει καλύτερα». Προφανώς προσπαθούσε να μας εμψυχώσει, να πιστέψουμε στους εαυτούς μας και να θέσουμε τους στόχους μας όσο πιο ψηλά γίνεται χωρίς να μας απογοητεύσει το τελικό αποτέλεσμα, εάν είχαμε κάνει το καλύτερο δυνατόν. Ακριβώς αυτή τη φιλοσοφία ζωής, αν μου επιτρέπεται ο χαρακτηρισμός, προσπαθώ να ακολουθήσω και στην επαγγελματική μου πορεία.

  • Πιστεύεις ότι υπάρχει «συνταγή» για την επιτυχία;

Σίγουρα δεν υπάρχει μία συνταγή για την επιτυχία, όμως υπάρχουν καλά υλικά- άλλωστε χωρίς καλά υλικά καμιά συνταγή δεν πρόκειται να πετύχει. Πρώτα απ’ όλα είναι οι αρχές και οι αξίες οι οποίες διαμορφώνουν ένα παιδί από την οικογένειά του και σε δεύτερο στάδιο τα εφόδια που λαμβάνει από το σχολείο. Έπειτα, είναι το κατά πόσο κάποιος επιθυμεί να πετύχει τους στόχους του και τι είναι διαθέσιμος να θυσιάσει γι’ αυτό. Τέλος, σίγουρα πρέπει κάποιος να είναι και τυχερός έτσι ώστε να του προκύψουν ευκαιρίες τις οποίες έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίσει και να εκμεταλλευτεί.

  • Τι θα συμβούλευες ένα παιδί μικρότερης ηλικίας που ξεκινάει τώρα την ενασχόληση με τη συγκεκριμένη επιστήμη και ονειρεύεται διακρίσεις;

Σίγουρα πολλά νέα παιδιά, ειδικά λόγω της πανδημίας που έφερε στο προσκήνιο την επιστήμη της Βιολογίας, μπορεί να ονειρεύονται μία πορεία στον τομέα των βιοεπιστημών. Η βιολογία είναι μία συναρπαστική επιστήμη που έχει προσφέρει τα μέγιστα στην ανθρωπότητα, αλλά σε ένα μεγάλο βαθμό παραμένει ανεξερεύνητη. Με οτιδήποτε επιλέξει να ασχοληθεί κανείς πρέπει να το αγαπά, έτσι ώστε να καταφέρει να πετύχει. Αυτό που χρειάζεται είναι σκληρή δουλειά και προσήλωση στον στόχο. Οι διακρίσεις δεν θα πρέπει να αποτελούν αυτοσκοπό, όμως σίγουρα θα έρθουν εάν κάνεις επιμένει και είναι έτοιμος να θυσιάσει πολλά που στο τέλος θα τον ανταμείψουν.

  • Υπήρξε κάποιο πρόσωπο που αποτέλεσε το πρότυπό σου και πώς σε ενέπνευσε;

Σπουδάζοντας βιολογία, το πρόσωπο το οποίο με ενέπνευσε περισσότερο απ’ όλα είναι αυτό του γιατρού Παπανικολάου, ο οποίος ανέπτυξε το «τεστ Παπ», όπως πολλοί ονομάζουν, σώζοντας εκατομμύρια γυναίκες κάθε χρόνο. Αυτό που με συναρπάζει στην ιστορία του γιατρού Παπανικολάου είναι πως με ελάχιστα μέσα για εκείνη την εποχή και με όπλο τις γνώσεις του και την επιμονή του κατάφερε να αναπτύξει ένα διαγνωστικό τεστ το οποίο ακόμα και στις μέρες μας χρησιμοποιείται για την πρόληψη των γυναικολογικών καρκίνων. Είναι πραγματικά κρίμα που δεν του δόθηκε το βραβείο Νόμπελ, κάνοντάς τον ακόμα πιο γνωστό σε όλο τον κόσμο.

  • Ποιες είναι οι φιλοδοξίες και οι στόχοι σου για το μέλλον;

Η ακαδημία είναι σίγουρα ένας συναρπαστικός χώρος εργασίας, ο οποίος σού προσφέρει τη δυνατότητα τόσο για έρευνα όσο και για διδασκαλία. Έχοντας επιτύχει τους στόχους τους οποίους είχα θέσει ως νεαρός φοιτητής στην Αλεξανδρούπολη, θα ήθελα στο μέλλον να εξερευνήσω και τις ευκαιρίες που σου παρέχει ο ιδιωτικός τομέας και πώς οι γνώσεις τις οποίες απέκτησα από τη μέχρι τώρα ακαδημαϊκή μου πορεία μπορούν να φανούν χρήσιμες για να επιλυθούν προβλήματα της καθημερινότητας. Σίγουρα η ακαδημία εμπεριέχει έναν ρομαντισμό· όμως, το να έχεις τη δυνατότητα να λύσεις κάποια ρεαλιστικά προβλήματα αποτελεί για μένα πρόκληση.

Η παρακάτω φωτογραφία είναι από την αποφοίτηση του 2008. Είναι σημειολογικό ότι το απολυτήριο το παραδίδει στον Ξάνθη η κ. Δέμπελη, Βιολόγος των Εκπαιδευτηρίων μας.

Η πορεία του Γιάννη Ξάνθη μάς κάνει όλους περήφανους. Είμαστε περήφανοι όχι μόνο για την επαγγελματική του εξέλιξη, αλλά και για το ήθος και τον χαρακτήρα του. Του ευχόμαστε καλή σταδιοδρομία σε ό,τι κάνει και να έχει πάντα επιτυχίες!