Σεμνός, ευγενής, αυθεντικός. Μας γέμιζε με υπερηφάνεια κάθε φορά που κέρδιζε τα ολυμπιακά μετάλλια και σήκωνε όλη την Ελλάδα στο βάθρο του νικητή! Υποδεχθήκαμε το Νέο Έτος με φως, έμπνευση και μηνύματα ζωής! Το μεγαλείο του Ολυμπιονίκη Πύρρου Δήμα συγκίνησε τις καρδιές μας, με τη μοναδική σεμνότητα και το σπάνιο ήθος του. Αληθινά μεγάλος!

Επιμέλεια: Μάνος Δεληγιαννάκης, Φιλόλογος

 

Τη Δευτέρα, 8 Ιανουαρίου 2024, είχαμε την τιμή να υποδεχθούμε τον Πύρρο Δήμα στον χώρο των Εκπαιδευτηρίων μας, ο οποίος καθήλωσε μικρούς και μεγάλους με το ήθος, το μεγαλείο, τον χαρακτήρα, την προσωπικότητά του. Απάντησε με ειλικρίνεια και ευθύτητα σε όλες τις ερωτήσεις των μαθητριών και των μαθητών μας. Άλλωστε, όπως τόνισε ο ίδιος, ζητάει να τον προσφωνούν με το μικρό του όνομα, όπως είναι και ο τίτλος της βιογραφίας του. Ο δικός μας Πύρρος, ο Πύρρος όλων των Ελλήνων!

Ανέτρεξε στα παιδικά του χρόνια και μας αποκάλυψε ποιο ήταν το κίνητρο και η αιτία που τον οδήγησαν στο αγαπημένο του άθλημα, «το άθλημα της δικαιοσύνης» όπως το ονόμασε χαρακτηριστικά· «εκείνη τη στιγμή, κανείς δεν μπορούσε να μου πει τι μπορώ να πετύχω και τι όχι», θυμάται.

Αναφέρθηκε στις θυσίες με χαμόγελο και όχι πίκρα, αφού «δεν νοείται “θυσία”, όταν κάνεις κάτι με μεράκι». Χωρίς τη σκληρή δουλειά του όμως, το ταλέντο από μόνο του δεν θα αρκούσε.

Απαρίθμησε με συγκίνηση τα οφέλη που αποκόμισε από τον αθλητισμό και δη και τον πρωταθλητισμό· ο σεβασμός, η ευγενής άμιλλα, το ψυχικό σθένος, τα ταξίδια, οι επιτυχίες, τα μαθήματα που κέρδισε μέσα από τις δυσκολίες ή και ορισμένες αποτυχίες. Χωρίς δισταγμό και με περισσή ειλικρίνεια παραδέχθηκε πως οι δυσκολίες για έναν πρωταθλητή είναι ουκ ολίγες, αφού οι τραυματισμοί, τα εμπόδια, ακόμα και κάποιες σκόρπιες σκέψης περί αποχώρησης μπορούν να αποδειχθούν πολύ διδακτικά σκαλοπάτια για μια επόμενη επιτυχία.

Σε όλα αυτά είχε πάντα την αρωγή, την ενθάρρυνση και την υποστήριξη της οικογένειάς του, ακόμα κι αν δεν χαιρόταν τα παιδιά του όσο θα ήθελε λόγω των αγωνιστικών του υποχρεώσεων.

Μας «ταξίδεψε» στους αγώνες του, επισημαίνοντας το παραγωγικό άγχος που τον διακατείχε πριν από κάθε έναρξη, ενώ τόνισε τη σημασία της καλής φυσικής και ψυχικής κατάστασης για έναν αθλητή καθώς και την αξία της υγείας. Όσο για την πιο επιτυχημένη αγωνιστικά στιγμή του, αυτή ήταν αναμφισβήτητα το 2004 στην Αθήνα. «Δεν θα αγωνιζόμουν αν οι Ολυμπιακοί διεξάγονταν τότε σε άλλη πόλη. Αγωνίστηκα και με ένα πόδι και με ένα χέρι».

Η καριέρα του Πύρρου Δήμα ήταν λαμπρή, οι διακρίσεις πολλές. Ωστόσο, όπως ο ίδιος λέει, τα παιδιά του είναι τα πιο σπουδαία μετάλλιά του. Ο δικός μας Πύρρος, ο Πύρρος όλων των Ελλήνων…