Λατρεύει τη δουλειά του και πλέον έχει καταφέρει να βρίσκεται στην αφρόκρεμα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Αυτές οι επιτυχίες του, όμως, δεν ήρθαν εύκολα· χρειάστηκαν αμέτρητες ώρες προπόνησης, μελέτης και καθοδήγησης. Ο λόγος για τον Μιχάλη Χαλκιόπουλο, απόφοιτο των Εκπαιδευτηρίων μας, ο οποίος είχε την τύχη να αποκτήσει πρακτική εμπειρία από πολύ νωρίς μέσα από τους αγώνες και το formula student. Θεωρεί ότι το ταλέντο και η τύχη πάντα βοηθάνε, αλλά η δουλειά μπορεί να τα κερδίσει όλα. Στην ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη που ακολουθεί, θίγει πολλά ενδιαφέροντα ζητήματα για νέα παιδιά που ονειρεύονται διακρίσεις και επιτυχίες.
- Ποια είναι η δική σου επιστημονική και επαγγελματική πορεία και πώς νιώθεις για αυτήν;
Η επαγγελματική και επιστημονική μου πορεία ξεκινά επίσημα με τους αγώνες του Πανελληνίου Πρωταθλήματος καρτ το 2003. Μέσω των αγώνων και της ενασχόλησής μου με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό γενικότερα κατάλαβα πως αγαπώ τη Φυσική και τη Μηχανολογία. Η επιβεβαίωση των ικανοτήτων μου ήρθε έπειτα με τη συμμετοχή μου στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Φυσικής, καθώς προκρίθηκα στην Εθνική ομάδα και κατέκτησα Εύφημο Μνεία στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα Φυσικής.
Μετά τα σχολικά μου χρόνια, σπούδασα Μηχανολόγος Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και έλαβα το πρώτο μου μεταπτυχιακό στη Μηχανολογία (Master of Engineering – MEng). Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στο ΕΜΠ ήμουν μέλος της ομάδας του Formula Student για τέσσερα χρόνια. Το Formula Student είναι ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα μικρών φορμουλοειδών μονοθεσίων που σχεδιάζουν και τρέχουν αποκλειστικά φοιτητές. Μέσω της συμμετοχής μου στην ομάδα αυτή έμαθα πάρα πολλά πράγματα για τον σχεδιασμό, τη μελέτη και την κατασκευή ενός αγωνιστικού μονοθεσίου, διότι τα πάντα αποτελούσαν την εφαρμογή των θεωρητικών γνώσεων του αμφιθεάτρου στην πράξη. Έτσι, αυτά τα χρόνια σχεδίασα και κατασκεύασα πολλά εξαρτήματα και οδήγησα ένα μονοθέσιο φτιαγμένο αποκλειστικά από εμένα και τους συμφοιτητές μου.
Μετά το τέλος των σπουδών μου στο ΕΜΠ, έλαβα το δεύτερό μου μεταπτυχιακό (Master of Science – MSc) στο πανεπιστήμιο του Cranfield στην Αγγλία, όπου έλαβα τον τίτλο του Advanced Motorsport Engineer. Κατά τη διάρκεια αυτού του μεταπτυχιακού δούλευα ως Mission Control Engineer στην ομάδα Virgin Racing που συμμετείχε στο πρωτάθλημα του Formula-E (την Formula 1 των ηλεκτρικών αυτοκινήτων). Κατά τη διάρκεια όλων των αγώνων του πρωταθλήματος βρισκόμουν στα γραφεία της ομάδας στο Silverstone και παρακολουθούσα τους αντιπάλους μας και τη στρατηγική τους βρισκόμενος σε συνεχή επαφή με τους δικούς μας strategists στην πίστα. Ταυτόχρονα, δούλευα ως Data engineer στην ομάδα AMD Tuning – Trade Price Cars Racing του British Touring Car Championship, όπου ήμουν υπεύθυνος λειτουργίας του αυτοκινήτου, υπεύθυνος του συστήματος καταγραφής δεδομένων του και ανέλυα τα δεδομένα στους οδηγούς μας. Ο ένας από τους οδηγούς μας δεν ήταν άλλος από τον Mark Blundell, ο οποίος είναι πρώην οδηγός F1, Indy-car και νικητής του Le-Man 24hours το 1992. Το να βρίσκεσαι σε θέση να εξηγείς τι συμβαίνει στο αυτοκίνητο ενός τέτοιας εμβέλειας και εμπειρίας οδηγού και να τον βοηθάς να βελτιώσει την οδήγησή του ήταν αξέχαστη εμπειρία.
Μετά το Cranfield ήμουν στη διαδικασία εύρεσης εργασίας. Είχα πάντα στόχο την Formula 1, οπότε η πρώτη μου δουλεία μέσα σε τέτοια ομάδα δεν ήρθε αμέσως. Έκανα πάρα πολλές αιτήσεις και στις περισσότερες δεν έλαβα καν απάντηση. Ταυτόχρονα, η πανδημία έκανε όλο τον κόσμο να πατήσει φρένο, οπότε η εύρεση εργασίας δυσκόλεψε ακόμη περισσότερο.
Τελικά, η επιμονή και η προσπάθειά μου απέδωσαν καρπούς, αφού αμέσως μετά το πρώτο lockdown βρέθηκα σε συνέντευξη, μέσω της οποίας κατάφερα να πάρω μια θέση στη Mercedes AMG Petronas Formula 1 Team, την πιο επιτυχημένη ομάδα στην Formula 1 στην εποχή των turbo-hybrid μονοθεσίων. Εκεί, εργάστηκα ως Manufacturing Process Analyst και ήμουν υπεύθυνος της ανάλυσης και κοστολόγησης της διαδικασίας κατασκευής όλων των μεταλλικών εξαρτημάτων του W11. Εργαζόμουν μέσα στο production engineering office, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη λειτουργία και τον προγραμματισμό των εργαλειομηχανών CNC της ομάδας καθώς και του γραφείου ποιοτικού ελέγχου. Ταυτόχρονα, κατά τη διάρκεια των αγώνων ήμουν μέλος της ομάδας υποστήριξης. Το W11 είναι το μονοθέσιο με το οποίο η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα κατασκευαστών το 2020 και με το οποίο ο Lewis Hamilton κατέκτησε το πρωτάθλημα των οδηγών και στον τελευταίο αγώνα είχα την τιμή να είναι γραμμένο το όνομά μου στο engine cover (καπάκι κινητήρα) του, δίπλα στα ονόματα όλων των υπολοίπων εργαζομένων. Αυτή ήταν μια κίνησης της ομάδας για την ανάδειξη των μελών και της δουλειάς τους, που δημιούργησαν ένα από τα πιο κυρίαρχα μονοθέσια που έχουν υπάρξει.
Πλέον, από τον Φεβρουάριο του 2021 βρίσκομαι στην ομάδα της Williams Grand Prix Engineering και έχω τον τίτλο του Simulation Development Engineer. Η ομάδα της Williams συμμετάσχει στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Formula 1 από το 1977 και έχει κατακτήσει 9 πρωταθλήματα κατασκευαστών και 7 πρωταθλήματα οδηγών. Είναι, λοιπόν, δεδομένο πως το επίπεδο τόσο της τεχνογνωσίας όλων των εργαζομένων όσο και της τεχνολογίας είναι τρομερά υψηλό. Εγώ εργάζομαι στο τμήμα της φυσικής μοντελοποίησης των μονοθεσίων μας και της ανάπτυξης του νέου μας προσομοιωτή, το οποίο είναι υποτμήμα του Vehicle Dynamics (δυναμικής οχημάτων). Πρακτικά, είμαι φυσικός/μηχανικός, σχεδιαστής και προγραμματιστής και κάθε μέρα προσπαθώ να βοηθήσω τη Williams να ξαναβρεθεί στις πρώτες θέσεις του grid. Λατρεύω τη δουλειά μου, καθώς συνδυάζει φυσική και αγωνιστικά μονοθέσια και πλέον έχω καταφέρει να βρίσκομαι στην αφρόκρεμα του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
- Υπήρξε κάποιο έναυσμα για να ασχοληθείς με το συγκεκριμένο επάγγελμα και ποιο ήταν αυτό;
Είχα την τύχη να μεγαλώσω σε μια οικογένεια που μου χάρισε μαγικές στιγμές μέσα στον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Έτσι, όλα ξεκίνησαν από πολύ μικρή ηλικία όταν παρακολουθούσα τους αγώνες του Πανελληνίου πρωταθλήματος ταχύτητας στο αεροδρόμιο των Μαριτσών της Ρόδου, όπου ο πατέρας μου και ο θείος μου έτρεχαν με μονοθέσια formula 3. Μετά από μερικά χρόνια έτρεξα στον πρώτο μου αγώνα καρτ στο πανελλήνιο πρωτάθλημα, ενώ στην πορεία κατέκτησα πολλές νίκες και στέφτηκα δύο φορές πανελλήνιος πρωταθλητής. Αυτές οι επιτυχίες όμως δεν ήρθαν εύκολα. Χρειάστηκαν αμέτρητες ώρες προπόνησης, μελέτης και καθοδήγησης για να μπορέσω να καταλάβω πώς λειτουργεί το καρτ στην πίστα και πώς μπορώ να βελτιστοποιήσω την οδήγησή μου. Έπρεπε να ξέρω να χρησιμοποιώ σωστά τα πάντα, από τον κινητήρα, τα ελαστικά, το πλαίσιο και όλα τα άλλα εξαρτήματα. Για την κατανόηση της λειτουργίας αυτών, ήταν απαραίτητη η γνώση της Φυσικής και ήμουν τυχερός, διότι μέσω αυτού του εναύσματος κατάλαβα πόσο τη λατρεύω, καθώς και τη δυνατότητα εκτίμησης της λειτουργίας του κόσμου μέσω των μοντέλων της και του εργαλείου των μαθηματικών.
- Με ποιον τρόπο πιστεύεις ότι συνέβαλαν το σχολείο και οι σπουδές σου στην καλλιέργεια και ανάπτυξη των απαραίτητων δεξιοτήτων για το αντικείμενο ενασχόλησής σου;
Όσο περίεργο και αν ακούγεται, η Φυσική, τα Μαθηματικά και ο Προγραμματισμός του λυκείου είναι η βάση αυτών που χρησιμοποιώ κάθε μέρα. Το Πολυτεχνείο απλά πήρε αυτήν τη βάση και τη γενίκευσε, ώστε να μπορώ να λύνω δύσκολα προβλήματα, ενώ όπου δεν είναι εύκολη η λύση, να μπορώ να εκτιμώ ποια είναι. Γενικά, από την Ελληνική εκπαίδευση, όσα και αν είναι τα κακά της, έχω αποκτήσει ένα πολύ ισχυρό θεωρητικό υπόβαθρο, το οποίο μετά με πρακτική εμπειρία σε ολοκληρώνει. Δεν θα πω ψέματα, είχα την τύχη αυτή η πρακτική εμπειρία να έρθει πολύ νωρίς μέσα από τους αγώνες και το formula student.
- Πόσο σημαντική ήταν η επιρροή των καθηγητών που σε ενέπνευσαν στην ακαδημαϊκή σταδιοδρομία σου;
Όσο περνάει ο καιρός, καταλαβαίνεις πόσο ανεκτίμητο είναι να έχεις ανθρώπους που να σε ωθούν κάθε μέρα να μάθεις κάτι καινούργιο, να σου απαντούν λεπτομερώς σε κάθε ερώτηση που έχεις και να σε υποστηρίζουν. Οπότε, κάποιος μπορεί εύκολα να καταλάβει πως οι καθηγητές μου με βοήθησαν πάρα πολύ. Θα ήθελα να σταθώ σε μια στιγμή από την Α’ λυκείου, στην οποία οι καθηγητές του σχολείου δήλωσαν συμμετοχή για εμένα στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Φυσικής της τάξης μου. Εγώ, λοιπόν, απλά εμφανίστηκα χωρίς καμία προετοιμασία το επόμενο Σάββατο και κατάφερα να έρθω 11ος στη βαθμολογία του διαγωνισμού. Εκείνη ήταν η στιγμή που μέσα μου είπα «Ρε, λες να το έχεις τελικά;» και απλά άρχισα να το κυνηγάω και με τον χρόνο καταλάβαινα ότι στο μέλλον θέλω να μπορέσω να παντρέψω τη φυσική με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό.
- Πιστεύεις ότι υπάρχει «συνταγή» για την επιτυχία;
Είναι πολύ δύσκολη η συγκεκριμένη ερώτηση. Το κλασικό που όλοι απαντούν είναι πως πρέπει να δουλεύεις σκληρά και να κάνεις θυσίες. Αλλά, ο κόσμος έχει γίνει τόσο ανταγωνιστικός, πλέον, που αυτό είναι αυτονόητο. Δυστυχώς, υπάρχουν πράγματα που, αν τα ξέρεις και τα κάνεις εγκαίρως, ελαχιστοποιείς τον χρόνο που χρειάζεται για να ανταποδώσουν οι κόποι σου, διότι εκμεταλλεύεσαι συνθήκες και ευκαιρίες. Πρώτο βήμα είναι να καταλάβεις τι θες. Χρειάζεται επίσης πολλή υπομονή, τρομερή επιμονή και μερικές φορές και τύχη. Πρέπει κάποιος να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει δυσκολίες, πολλή απόρριψη καθώς και την πραγματικότητα του ότι μπορεί τα πράγματα να μην έχουν την προγραμματισμένη έκβαση. Αυτό που δεν αλλάζει, όμως, σε έναν αγώνα, είναι ότι το ταλέντο και η τύχη πάντα βοηθάνε, αλλά η δουλειά μπορεί να τα κερδίσει όλα.
- Τι θα συμβούλευες ένα παιδί μικρότερης ηλικίας που ξεκινάει τώρα την ενασχόληση με τη συγκεκριμένη επιστήμη και ονειρεύεται διακρίσεις;
Στην Formula 1 έχω γνωρίσει παιδιά άλλων εθνικοτήτων, τα οποία είναι 22-23 ετών και έχουν ήδη 2 ή και παραπάνω χρόνια εμπειρία στον χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Αυτό αριθμητικά στην Ελλάδα δεν βγάζει καν νόημα, όταν για παράδειγμα ένα Πολυτεχνείο διαρκεί τουλάχιστον 5 έτη ξεκινώντας από την ηλικία των 18 και όταν δεν υπάρχει πρακτικά μηχανοκίνητος αθλητισμός υψηλού επιπέδου, ο οποίος μπορεί να απορροφήσει άτομα μικρής ηλικίας. Συμβαίνει, όμως, γιατί στα πανεπιστήμια του εξωτερικού τα παιδιά έχουν άμεση επαφή με την αγορά, οπότε μπορούν και κάνουν διπλωματικές εργασίες σε συνεργασία με ομάδες ή και να αποκτήσουν πρακτική/εργασιακή εμπειρία δουλεύοντας για κάποιους μήνες μέσα σε αυτές όσο σπουδάζουν. Προφανώς, κάνουν απλές εργασίες αφού δεν έχουν τη γνώση και την εμπειρία να αναλάβουν άλλες πιο κρίσιμες. Όμως, αυτό δεν έχει σημασία μετά, όταν με το τέλος των σπουδών τους έχουν να ανταγωνιστούν έναν Έλληνα, για παράδειγμα. Τότε, συνήθως ο εργοδότης προσπερνά τη βαρύτητα και τη δυσκολία των σπουδών ή τις ισχυρές γνώσεις και στέκεται στο γεγονός ότι ο άλλος έχει πρακτική εμπειρία στον χώρο.
Αν κάποιος θέλει, λοιπόν, να ασχοληθεί με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό και να φτάσει στη Formula 1, θα ήταν καλό να είναι μέλος ομάδας Formula Student στο Πανεπιστήμιο. Καλό θα ήταν, επίσης, να μην φοβηθεί κα να κυνηγήσει εργασιακές ευκαιρίες όσο σπουδάζει στο εξωτερικό από νωρίς, ακόμα και αν χρειάζεται να διακόψει τις σπουδές για λίγο καιρό. Αυτό είναι πολύ σημαντικό θεωρώ, διότι δεν κλειδώνεσαι στον κύκλο τού «για να βρω δουλειά χρειάζομαι εργασιακή εμπειρία, αλλά για να αποκτήσω εργασιακή εμπειρία χρειάζομαι δουλειά», αφού στην αρχή είναι λιγότερες οι απαιτήσεις. Γενικά, η Ελλάδα προσφέρει πολύ ισχυρή θεωρητική γνώση, αλλά δυστυχώς το εξωτερικό είναι μάλλον μονόδρομος όσον αφορά την εφαρμογή της θεωρητικής αυτής γνώσης στην πράξη.
- Υπήρξε κάποιο πρόσωπο που αποτέλεσε το πρότυπό σου και πώς σε ενέπνευσε;
Νομίζω πως δεν έχω συγκεκριμένο πρόσωπο που θα μπορούσα να αποκαλέσω πρότυπο. Πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους που είχαν αποφασιστικότητα και μεράκι και μου φαινόταν απίστευτο το γεγονός ότι ο άνθρωποι μελετούν, υπολογίζουν, σχεδιάζουν και κατασκευάζουν τεχνολογία που μπορεί να στείλει το είδος μας μέχρι και στο διάστημα. Έπειτα, θαύμαζα αυτούς που είχαν τη γνώση να σχεδιάσουν τις φόρμουλες που εγώ σαν μικρό παιδί λάτρευα. Έχω, όμως, την ευθύνη της αναγνώρισης όλων όσοι με βοήθησαν, συμπεριλαμβανομένου της οικογένειάς μου και των φίλων μου.
- Ποιες είναι οι φιλοδοξίες και οι στόχοι σου για το μέλλον;
Για την ώρα θέλω να μείνω στη Formula 1 και την ομάδα της Williams. Θέλω να αποκτήσω εμπειρία ολοκληρώνοντας τα πρότζεκτ που μου έχουν ανατεθεί και μετά να αναπτυχθώ περαιτέρω. Η θέση μου αυτή τη στιγμή αποτελεί σημαντικό σημείο στην επαγγελματική μου καριέρα και είναι ιδανική για δύο λόγους. Πρώτον, κάνω αυτό που μου αρέσει αυτή την στιγμή και αναγνωρίζω το πόσο τυχερός είμαι που έχω αυτήν τη δυνατότητα. Δεύτερον, λόγω του σχετικά μικρού μεγέθους της ομάδας, η έκθεσή μου σε τεχνολογία καθώς και οι ευκαιρίες και ευθύνες που έχω είναι πολύ περισσότερες από αυτές που θα είχα σε μεγαλύτερη ομάδα.
Μετά τη Formula 1, θα ήθελα να δοκιμάσω την ιδέα της Αμερικής, διότι θεωρώ πως μπορεί να μου δώσει ευκαιρίες δημιουργίας δικής μου αγωνιστικών δραστηριοτήτων επιχείρησης.
Παράλληλα με όλα αυτά, όμως, θα ήθελα να μην βρίσκομαι μακριά από την πατρίδα μου. Έτσι, πιστεύω πως, αν κάποια στιγμή υπάρξει η ευκαιρία και το πρόσφορο έδαφος να επιστρέψω, θα το κάνω. Στόχος μου είναι μπορέσω να εκπληρώσω το όνειρό μου, που είναι η δημιουργία μιας βιομηχανίας σχεδιασμού και κατασκευής αγωνιστικών μονοθεσίων. Όμως, όπως είπα και πριν, τα πράγματα μπορεί και να αλλάξουν.
Η πορεία του Μιχάλη μάς κάνει όλους περήφανους. Είμαστε περήφανοι όχι μόνο για την επαγγελματική του εξέλιξη, αλλά και για το ήθος και τον χαρακτήρα του. Μπορείτε να διαβάσετε άλλα δύο αφιερώματα στον ίδιο και την πορεία του ΕΔΩ και ΕΔΩ. Του ευχόμαστε καλή σταδιοδρομία σε ό,τι κάνει και να έχει πάντα επιτυχίες!
Το βιογραφικό σημείωμα του Μιχάλη Χαλκιόπουλου
Loading...
Reload document
Open in new tab 
