Ο κ. Κυριάκος Κυριακούλης, Γενικός Διευθυντής των Εκπαιδευτηρίων «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ», απευθύνει ένα διαφορετικό χριστουγεννιάτικο μήνυμα, απευθυνόμενος τόσο στους μαθητές των Εκπαιδευτηρίων, όσο και στους γονείς των μαθητών και στους συναδέλφους-συνεργάτες του.

 

Βίντεο

Αναλυτικά, το μήνυμα του κ. Κυριακούλη: 

Αγαπημένες μαθήτριες και Αγαπημένοι μαθητές,

Αγαπητοί γονείς,

Αγαπητοί συνάδελφοι συνεργάτες,

Το ’20 ήταν μια δύσκολη χρονιά.

Η Ελλάδα, χτυπημένη άγρια από την πανδημία, μετρά τις πληγές της.

Νεκροί παντού στη χώρα, με τη Μακεδονία να θρηνεί χιλιάδες κατοίκους και τη Σκύρο να θάβει το ένα τρίτο τού πληθυσμού της.

Ταυτόχρονα, ο πόλεμος με την Τουρκία έχει μπει σε άλλη διάσταση. Τον Φεβρουάριο, στρατός από τη Θεσσαλονίκη ενισχύει τις δυνάμεις πλησίον τού Αιγαίου πελάγους. Τον Ιούνιο, τα ελληνικά στρατεύματα έχουν ήδη καταλάβει μια μεγάλη χερσαία ζώνη κοντά στα μικρασιατικά παράλια. Και όλα τα μέτωπα έχουν πάρει φωτιά: το πολεμικό, με τις μάχες να συνεχίζονται, το πολιτικό, με το σύνταγμα να παραβιάζεται, το οικονομικό, με τις δομές να γονατίζουν, το κοινωνικό, με τον λαό να διχάζεται.

Και ενώ μαίνονται τα ελληνοτουρκικά, υπογράφεται συνθήκη για τον προηγούμενο Μεγάλο πόλεμο και κορυφώνεται το φριχτό πολιτικό κλίμα με την απόπειρα δολοφονίας τού Έλληνα πρωθυπουργού και τις πολιτικές δολοφονίες μέρα μεσημέρι. Και κάπως έτσι έφτασε ο Νοέμβριος, με τη χώρα να συγκλονίζεται εκ νέου, και μάλιστα, μετά 10 χρόνια κρίσης, της οποίας ακόμα δεν έχει εκδηλωθεί η πιο τραγική της φάση. Η Ελλάδα, στεφανωμένη ένδοξα από τον θρίαμβο, μετρά ξανά πληγές.

Θα καταλάβατε, βέβαια, ότι αναφέρομαι στο 1920. Τον εφιάλτη του 1920, και του 1922 αργότερα, που δεν συγκρίνεται με όσα συμβαίνουν σήμερα, τον έζησαν οι παππούδες μας. Εμείς σταθήκαμε λίγο πιο τυχεροί. Αντί για αντιασφυξιογόνες προσωπίδες στα χαρακώματα, φοράμε μια μασκούλα που ζυγίζει ούτε 3 γραμμάρια, κι αντί για λασπωμένα αντίσκηνα στην Προύσα, θα περάσουμε τα Χριστούγεννα στο σπίτι μας με λίγους συγγενείς. Αυτό, σαφώς, και δεν σημαίνει ότι δεν ζούμε μια τραγική κατάσταση με την οδύνη τής ανθρώπινης απώλειας, τη διατάραξη της κοινωνικής συνοχής, τον διαμελισμό τής οικονομικής βάσης. Όμως, η ζωή τού ανθρώπου ποτέ στην ιστορία του δεν προχώρησε ευθύγραμμα. Μια τέτοια ανατροπή τής ομαλής πορείας είναι κι αυτό που βιώνουμε στο 2020.

Είναι πολύ σημαντικό, λοιπόν, να έχουμε τα εργαλεία, για να αντιμετωπίζουμε κάθε πρόβλημα, έστω τα περισσότερα. Το 1920 δεν ήξεραν τι προκάλεσε την ισπανική γρίπη. Το 2020, μέσα σε μερικούς μήνες, η επιστήμη έφτιαξε όχι μόνο ένα, αλλά πολλά εμβόλια. Αυτή η τεράστια πρόοδος μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα – 100 χρόνια δεν είναι τίποτε μπροστά στα εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια της ιστορίας του ανθρωπίνου είδους – μας γεμίζει αισιοδοξία και εμπιστοσύνη στις δυνατότητές μας – αλλά και μας θυμίζει τις ευθύνες μας.

Αυτός είναι ο τρόπος σκέψης των ανθρώπων τού σχολείου μας που ωριμάζει έξω από τις αίθουσες και μοιράζεται μέσα στις αίθουσες.

Γι’ αυτό και ήμασταν έτοιμοι για τη διαδικτυακή διδασκαλία. Δεν περιμέναμε μια πανδημία. Είχαμε από καιρό ανακαλύψει τα πλεονεκτήματα αυτού του τρόπου εκπαίδευσης, τον οποίο είχαμε αξιοποιήσει στις μαθησιακές διαδικασίες πολύ πριν από την πανδημία και τον οποίο θα ενσωματώσουμε στο διδακτικό μοντέλο και μετά τη λήξη της πανδημίας. Είχαμε από καιρό εκπαιδεύσει τους μαθητές μας στη χρήση της ηλεκτρονικής τεχνολογίας και του διαδικτύου, διότι αυτός θα είναι ο τρόπος εργασίας του μέλλοντος. Φανταστείτε τα παιδιά σας να είναι προγραμματιστές σε μια εταιρεία παγκόσμιας εμβέλειας στη Silicon Valley, αλλά να δουλεύουν από τη Ρόδο! Και το βράδυ να βγαίνουν για ποτό με Αμερικανούς (συναδέλφους τους) προγραμματιστές που δουλεύουν  στη Ρόδο, γιατί κι αυτοί προτίμησαν τις λιακάδες του νησιού μας, από τα χιόνια της Βοστώνης!

Άλλωστε, οι ψηφιακές καινοτομίες, εκτός από το να προστατεύουν την υγεία μας τώρα στην εποχή τής πανδημίας, πάντα μειώνουν τον χρόνο στις δραστηριότητες της ανάγκης κι αυξάνουν τις δυνατότητες της επιλογής. Αυτή η μεταβολή της ποσοστιαίας αναλογίας των συστατικών της ζωής μας, αν ξέρουμε να την αξιοποιήσουμε, μας οδηγεί σε ένα μοντέλο ζωής περισσότερο ταιριαστό με τον χαρακτήρα μας, άρα και σε μεγαλύτερη χαρά.

Τελικά, αυτός δεν είναι και ο σκοπός της Παιδείας;

Την ευχή μας, λοιπόν, για υγεία και χαρά που σας απευθύνουμε, με την ευκαιρία των γιορτών, όλοι όσοι δουλεύουμε στον Όμιλο «Ροδίων Παιδεία», την κάνουμε πορεία ζωής στην αίθουσα διδασκαλίας, πραγματική ή διαδικτυακή, βοηθώντας τα παιδιά σας, που είναι και δικά μας παιδιά, να προσανατολιστούν σε ένα κόσμο που αλλάζει με άλματα, με πυξίδα ό,τι πιο γνήσιο αναβλύζει από μέσα τους.

Καλές γιορτές, καλή χρονιά!

Κυριάκος Κυριακούλης

Γενικός Διευθυντής Εκπαιδευτήριων «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ»