Η Μυρτώ Παπακαλοδούκα, μαθήτρια της Γ’ Γυμνασίου των Εκπαιδευτηρίων μας, επιμελήθηκε την ιστορία μιας λέξης που σχετίζεται με την ανθρώπινη συμπεριφορά.
Στη σημερινή εποχή βάναυσο ονομάζουμε τον άνθρωπο ο οποίος είναι σκαιός και διέπεται από τραχύτητα. Η ετυμολογική ερμηνεία της λέξης είναι αρχαία ελληνική από τη σύνθεση των λέξεων βαῦνος ( = κλίβανος) και αὔω ( = ξηραίνω). Στην αρχαιότητα, η λέξη δήλωνε τον χειρώνακτα κι ειδικότερα αυτόν που δούλευε με τη φωτιά. Εξαιτίας της αρνητικής στάσης που τηρούσαν οι αρχαίοι απέναντι στα χειρωνακτικά επαγγέλματα, η λέξη απέκτησε τη σημασία του σκληρού ανθρώπου.
