Ο Νικόλαος Σκαρτάδος, μαθητής της Β’ Λυκείου των Εκπαιδευτηρίων μας, επιμελήθηκε την ιστορία μιας λέξης που συνοδεύει πάντα έναν στρατιώτη και πολεμιστή.
Η λέξη όπλο δηλώνει κυριολεκτικά το εργαλείο που χρησιμοποιεί ένας άνθρωπος για να αμυνθεί ή να επιτεθεί και με μεταφορική σημασία εννοείται ως το μέσο με τη βοήθεια του οποίου θα μπορέσει να επιτευχθεί η αντιμετώπιση ενός εμποδίου ή προβλήματος. Η πρώτη χρήση της λέξης αυτής ήταν στην Αρχαία Ελλάδα, όπου ως όπλα αναφέρονταν διάφορα εργαλεία κι ιδιαίτερα στους Αττικούς συγγραφείς η ασπίδα, εξ ου και ο όρος οπλίτης, δηλαδή ο στρατιώτης ο εξοπλισμένος με το όπλον. Η λέξη προέρχεται από το ρήμα ἕπω ( = φροντίζω, ασχολούμαι με κάτι ) και την κατάληξη – λον ή σύμφωνα με άλλη άποψη από το ρήμα ἕπομαι ( = ακολουθώ), επειδή το όπλο είναι πάντα αυτό που ακολουθεί όποιον το χρησιμοποιεί, προκειμένου να έχει το αποτέλεσμα που επιθυμεί.
