Το σχολείο μας, θέλοντας να ενθαρρύνει την ενασχόληση των μαθητών με την ελληνική γλώσσα, θα δημοσιεύει κατά καιρούς στη στήλη Γλωσσοϊστορίες τις εργασίες μαθητών που επιθυμούν να ασχοληθούν με την ετυμολογία λέξεων. Η κάτωθι εργασία είναι του μαθητή της Β’ Λυκείου Γεράσιμου Πουλάκη-Στεφανίδη.

 

Πώς ένα μικρό δεντράκι συνδέεται με το γνωστό όργανο προσανατολισμού;

Στην αρχαία Ελλάδα πυξίς (-ίδος) ονομαζόταν ένα μικρό κιβώτιο που χρησίμευε για τη φύλαξη διαφόρων αντικειμένων και κατασκευαζόταν από ξύλο πύξου, ενός αειθαλούς φυτού που φυτρώνει κυρίως σε ορεινές περιοχές.

Σήμερα, αποτελεί ένα όργανο προσανατολισμού που στηρίζεται σε ευκίνητη μαγνητική βελόνα, της οποίας τα άκρα κατευθύνονται προς τους μαγνητικούς πόλους της Γης και έτσι μπορούμε να καταλάβουμε τη διεύθυνση του Βορρά. Το φυτό πύξος λοιπόν αποτελεί το α’ συνθετικό της  πυξίδας, ενώ β’ συνθετικό  είναι το επίθημα -ίδα. Στο ίδιο φυτό οφείλει την ονομασία του κι η γνωστή αγγλική λέξη box.