Προσεγγίζοντας τη διαφορετικότητα και το συναίσθημα μέσα από πίνακες ζωγραφικής.

 

Τα παιδιά του Νηπιαγωγείου και της Α΄ Δημοτικού μέσα από το project «Τέχνη, γέφυρες και ορίζοντες» συνεργάστηκαν, αντάλλαξαν σκέψεις, απόψεις, συναισθήματαπου αφορούσαν διάσημους πίνακες γνωστών ζωγράφων. Σε αυτή την ομαδική έκθεση θα γνωρίσετε τους: Βαν Γκογκ, Πικάσο, Μιρό, Σαγκάλ, Καντίνσκι, Ματίς, Γκωγκέν, Κλιμτ, μέσα από τα μάτια των παιδιών.

Οι πίνακες αποτυπώνουν ένα συναίσθημα, μία στιγμή του ζωγράφου. Η προσέγγιση του συναισθήματος βγαίνει αβίαστα στα παιδιά, όταν δεν έχουν συγκεκριμένη φόρμα και εικόνα. Το πρώτο στοίχημα για εμάς ήταν να ενεργοποιήσουμε τα παιδιά μας, ώστε να γίνουν ενεργητικοί παρατηρητές των έργων τέχνης και να απελευθερώσουν τη σκέψη,την έκφραση και το συναίσθημά τους, μέσα από μία διαδικασία παρατήρησης και καταιγισμού ιδεών. To δεύτερο και ίσως σημαντικότερο, στην πορεία της πολυεπίπεδης δράσης «Τέχνη, γέφυρες και ορίζοντες», ήταν να τα αποδεσμεύσουμε από συγκρίσεις για το ποιος ζωγραφίζει καλύτερα και από άσκηση κριτικής, προκειμένου να οδηγηθούν, απενοχοποιημένα πια, στην παραδοχή ότι η αισθητική είναι υποκειμενική και μπορεί να χωρέσει όλες τις οπτικές, ισότιμα.

Παράλληλα, η δράση αποτέλεσε μία εξαιρετική ευκαιρία για διαδραστική γνωριμία μεταξύ των δύο βαθμίδων (Νηπιαγωγείου – Α΄ Δημοτικού), δίνοντας στα παιδιά την ευκαιρία να συνεργαστούν σε ένα διαφορετικό, ευχάριστο πλαίσιο αλλά και να βιώσουν τις αξίες της ανιδιοτελούς προσφοράς και του εθελοντισμού.

Αφού παρουσιάστηκαν στα παιδιά σημαντικοί ζωγράφοι (Βαν Γκογκ, Πικάσο, Μιρό, Σαγκάλ, Καντίνσκι, Ματίς, Γκωγκέν, Κλιμτ), τόσο μέσω των πινάκων τους, όσο και μέσω πολυμεσικών εφαρμογών, προτροπή μας ήταν να τους ζητήσουμε να παρατηρήσουν τον τρόπο που ο κάθε ζωγράφος χειρίζεται το χρώμα, την πινελιά και το θέμα που επιλέγει να ζωγραφίσει. Ακουμπήσαμε βασικά στοιχεία από συγκεκριμένα καλλιτεχνικά ρεύματα, όπως τον σουρεαλισμό, τον ιμπρεσιονισμό, τον κυβισμό, τον φωβισμό.

«Μου πήρε τέσσερα χρόνια να ζωγραφίσω σαν το Ραφαήλ, αλλά μια ολόκληρη ζωή να ζωγραφίσω σαν παιδί», έλεγε ο Πάμπλο Πικάσο. Ο ενθουσιασμός-προβληματισμός που κατέκλυσε τόσο εμάς, όσο και τα παιδιά, ξεκλείδωσε και απελευθέρωσε τη σκέψη τους, ώστε να μπορέσουν να προσδιορίσουν και να εκφράσουν λεκτικά το συναίσθημα, την αποκωδικοποίηση της εικόνας και την αποδοχή της διαφορετικής άποψης των άλλων παιδιών.

Για τον ίδιο πίνακα ειπώθηκαν:

  • Εγώ βλέπω ένα ρομπότ, που ετοιμάζεται για πόλεμο.
  • Εγώ, μία ηλεκτρική σκούπα, που δεν καθαρίζει.
  • Εγώ, έναν θυμωμένο άνθρωπο, που ζηλεύει.
  • Εγώ βλέπω έναν λερωμένο άνθρωπο.                      

Τα παιδιά, προσπαθώντας να αντιγράψουν έναν πίνακα, αποτυπώνουν τη δική τους πραγματικότητα και το αποτέλεσμα είναι ένας νέος πίνακας. Η παρατήρηση των νέων έργων από τους συμμαθητές τους και η επισήμανση των στοιχείων που τους αρέσουν σε αυτά, εμπλουτίζουν την όλη διαδικασία.

Στοιχεία της ιδιοσυγκρασίας του κάθε παιδιού μαρτυρά και η επιλογή του έργου τέχνης, που τελικά ζωγραφίζει. Η επιλογή του ίδιου πίνακα από διαφορετικά παιδιά, βασίζεται σε διαφορετικά, προσωπικά στοιχεία και κριτήρια, τα οποία αποτυπώνονται στις σκέψεις τους, όπως θα τις δείτε γραμμένες στις λεζάντες των έργων.

Σας περιμένουμε, λοιπόν, να βαδίσετε στις πολύχρωμες γέφυρες των παιδιών μας, που οδηγούν σε ένα καλύτερο μέλλον, που ίσως εμείς δε φανταζόμαστε, αλλά εκείνα ήδη γνωρίζουν. Η παρουσίαση των έργων των μικρών καλλιτεχνών του σχολείου μας θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου στις 17:30 στη Νέα Πτέρυγα Νεστοριδείου Μελάθρου.

Τα έσοδα από την πώληση των έργων θα διατεθούν στην «Ε.Υ.ΘΥ.Τ.Α».